Dag 9 – Another on bites the dust – Versie 2

Uit den ziekenboegch: Marion gaat aardig vooruit, hoest steeds minder en kan nu haar neus snuiten zonder directe spierpijn. En ik hobbel daar een beetje achteraan, maar ben dan ook wat later begonnen met m’n griepje.
Maar ook ik voel me al weer iets beter dan gisteren, dus de DayQuil en NyQuil
van Vicks doen hun best en de bezoekjes aan de jacuzzi helpen ook goed mee. En
ik slaap uit, voor mijn doen, maar mis dan wel het ochtendnieuws van WFTV. Het
goddelijke lichaam zal het wel nodig zijn. Toch zijn we nog niet fit genoeg om
op pad te gaan, dus dit jaar hebben we het met een eenmalig bezoek aan Daytona
Bike Week moeten doen, helaas. Maar we hebben straks Biketoberfest nog, en gaan
2015 ook weer.

Vergeleken met gisteren is de temperatuur ook flink omhoog gegaan. Vanochtend
bij zonsopkomst geen íjs op de daken van de buren, maar 20 graden en een
strakblauwe lucht. En in die lucht verschijnen een behoorlijke kudde
luchtballonnen. Nu zien we die wel vaker hier, maar deze gaan wel behoorlijk
laag over, dus grijp ik de Iphone maar even voor wat sfeerfoto’s. Ondertussen
is Marion ook ter plaatse en gaan we na het verplichte eerste bakkie maar aan
het ontbijt, dat er bij haar wel prettig ingaat, maar wat ik zelf wat minder
makkelijk weg krijg. Maar je moet toch wat eten, want even later gaan er weer 2
oranje capsules in, en die nemen we liever niet op de nuchtere maag.

dag9ballon1dag9ballon2
En dan wordt het af en toe ingewikkeld. Ingewikkeld in een deken dan, want die
sla ik om, op de bank, voor het boze oog. Een marathon van NCIS houdt me af en
toe wakker, tot dat er een Whatsappie komt van Richard. Die houdt het voor
gezien op de WMC Daytonaparty van zijn club, en besluit vandaag al richting
Tennessee af te reizen, waar hij met vrouw en kinderen een weekje vakantie gaat
vieren. De familie is die kant al op met de truck, en hij volgt met de Road
Glide. Maar niet zonder eerst even bij ons te buurten en een kwartiertje later
staat hij voor de deur. Voor een ouderwetsch Hollands bakkie koffie, en om weer
wat bij te praten, natuurlijk. Tegen het middaguur trapt hij em an, om zo’n
uurtje of negen te gaan sturen. Alle respect, ik zou er niet aan moeten denken,
maar hij is dat wel gewend, en heeft er zeker ook de motor voor.

De temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen, dus is het buiten ook goed
toeven, waarbij ik het dan wel jammer vindt dat er geen TV onder de lanai
hangt. Je bent nu eenmaal verslaafd of niet. Marion waagt zich zelf  een
paar keer in het zwembad, maar daar heb ik de fut nog niet voor, en beperk me
tot de hete tobbe. Eten doen we weer Curbside Outback, maar omdat ik weinig
trek heb kies ik voor een sandwich, even vergetend dat dat ook gewoon een
complete maaltijd is. Die gaat dan ook voor de helft naar de wasberen uit de
buurt, mits ze de vuilnisbak open kunnen krijgen.

NCIS is inmiddels uitgemarathond, en we gaan verder met een stuk of wat
afleveringen van The Big Bang Theory, en zo raakt de dag weer om. Er zijn
plannen voor morgen, maar of die doorgaan is nog maar de vraag. Als de conditie
het toe laat, zullen we maar zeggen. Maar dat horen jullie morgen.

dag9ziek

PS. Ik heb inmiddels een reactie van WordPress, dat ze mijn probleem ontvangen
hebben. Verder niks. Of er op korte termijn wat mee gebeurd word dus afwachten.

This entry was posted in Day by Day. Bookmark the permalink.

Leave a comment